فاطمه قاسمزاده در گفتوگو با خبرنگار شهرآرانیوز، درمورد طرح اخیر مطرحشده در مجلس مبنی بر ورود کودکان به مدرسه از پنجسالگی، اظهار کرد: اعمال چنین تغییراتی مستلزم ارائه دلایل روشن و انجام تحقیقات است. این کار بدون انجام پژوهشهای لازم میتواند آسیبهای فراوانی را چه برای دانشآموزان و چه برای والدین به همراه داشته باشد؛ بنابراین نمیتوان بدون تکیه به ادله محکم، دست به چنین تغییراتی زد.
این روانشناس و کارشناس حوزه کودک و نوجوان در ادامه بیان کرد: یکی از مهمترین مسائلی که در این خصوص باید مورد بررسی قرار بگیرد، توانمندی کودکان است؛ اینکه آیا نسل جدید توانایی و ظرفیت یادگیری در سنین پایینتر را دارند یا خیر. به نظر نمیرسد پیش از مطرحشدن این موضوع، تحقیق مستدلی صورت گرفته باشد؛ چراکه با یک نگاه کلی به پژوهشهای اخیر درمورد میزان یادگیری نسل جدید دانشآموزان، نهتنها تغییر و رشدی نسبتبه نسلهای گذشته دیده نمیشود، حتی در برخی از مسائل عقبگردهایی هم به چشم میخورد.
او همچنین تأکید کرد: در شرایط فعلی یادگیری نسل جدید، تصمیمی مبنی بر اینکه بچهها یک سال زودتر وارد مدرسه و فرایندهای آموزشی شوند، پیشنهادی کارشناسینشده و بدون عمق و تحقیق است. با اینکه با طرح این موضوع عنوان شده است که هدف ورود سریعتر دانشآموزان به بازار کار است، اما به همین مسئله نیز، نقدهایی وارد است؛ چراکه هنوز بسترهای اشتغال برای جوانان نیز نیاز به اصلاحات اساسی دارد که هنوز برطرف نشده است.
این کارشناس به ضعف در بخشهایی از نظام آموزشی کشور اشاره کرد و افزود: یکی از ضعفهای شدید که باید مورد توجه قرار بگیرد، علاقه دانشآموزان به یادگیری است. در شرایطی که بچهها در آخرین روز مدرسه کتابهای خود را پاره میکند و دور میریزند، باید پیش از هر تصمیمی، با روشهای اثرگذار آموزش، دانشآموزان را به تحصیل علاقهمند کنیم.
وی ادامه داد: در این طرح، نشانی از فعالیتهای کارشناسیشده دیده نمیشود و به نظر، این تصمیم بیشتر شبیه به یک ابلاغیه یا دستور اداری است تا خروجی یک پژوهش اصولی. مدتی پیش مسئولان آموزشی اعلام کردند که بچهها در پایان سال تحصیلی حتی خواندن و نوشتن را هم بهدرستی یاد نگرفتهاند و با این اوصاف جای تعجب دارد که چطور میخواهند سن ورود به مدرسه را پایین بیاورند؟!
قاسمزاده در ادامه، سنین ۵ و ۷ سالگی را از نظر توانایی در یادگیری تقریباً یکسان دانست و استدلالهایی ازجمله توانایی و استعداد بالاتر در سنین پایینتر را رد کرد و با انتقاد از طرح ورود کودکان به مدارس از پنجسالگی، آن را یک رویکرد اقتصادی دانست و نه تربیتی.
او در همین راستا ادامه داد: این تصمیم بیشتر به نظر میرسد که با هدف صرفهجویی در هزینهها و کاهش مدت آموزش اتخاذ شده است، اما به زیان کودکان، خانوادهها و درنهایت، جامعه خواهد بود.